Ubikacja

Jak mi się srać chce o matko zara nie wytrzymam ;/ a mój kibel zajęty ;/ jasny gwint bo się zara osram!!!!!!!!!!!!!!! JA CHCE DO KIBLA!!!!!!!!!!!!!

Cierpienia pewnego Wikipedysty^[1]

Ubikacja (toaleta, kibel, sracz) – bardzo ważne pomieszczenie, w którym człowiek dokonuje świadomego^[2] aktu defekacji lub mikcji (czyli po polsku: tam się sra i leje). Oczywiście można tam wykonywać także wiele innych fascynujących czynności - powszechne jest np. czytanie i zabawa komórką.

19 listopada jest oficjalnie ogłoszonym Międzynarodowym Dniem Toalet^[3]. Nad przebiegiem tego arcyważnego święta czuwa Światowa Organizacja Toaletowa.

Rodzaje ubikacji[]

Domowa – występuje rzadko jako osobne pomieszczenie, zazwyczaj jest w pakiecie z łazienką. Może to prowadzić do konsternacji w przypadku, gdy tuż po załatwieniu potrzeby ktoś inny chce się wykąpać.
Wychodek – wersja zewnętrzna, wzbogacona o naturalną wentylację (zimą temperatura może wynosić -20°C, dzięki czemu mocz zamarza w locie).
Toaleta publiczna – czyli taka, gdzie dostęp ma wiele osób. Zazwyczaj cierpi na brak sprzątaczek i papieru.
Szkolna – tam toaleta służy także do wielu innych rzeczy, np. do zawodów w trafianie moczem do celu (męska) lub pogaduszek (damska).

Wyposażenie[]

W toalecie powinny znajdować się takie obiekty jak:

Sedes (tron) – najważniejszy mebel w domu, nie ma co nawet o nim dyskutować.
Papier toaletowy – służy (jakby ktoś nie wiedział) do podcierania się. Zazwyczaj kończy się w najmniej spodziewanych momentach (lub nie ma go wcale).
Szczotka do kibla – najlepsza przyjaciółka sedesu, dzięki której nie odstrasza on klientów.
Umywalka – służy do mycia rąk. U przeciętnego człowieka czynność ta trwa ok 1,5 sekundy.
Bidet – występuje wyłącznie w ekskluzywnej wersji dla snobów, można w nim sobie umyć to i owo.