Bezsensopedia
Advertisement
Kolarz Lampre

Najważniejsza jest stonowana kolorystyka stroju

Trening na rowerze

Kolarze muszą trenować nawet w trudnych warunkach

Kolarstwo (ang. cycling[1]) - dyscypliny sportowe polegające na ściganiu się na rowerze. Dokładniej: na rowerach, bo oni nie jadą wszyscy na jednym rowerze, tylko każdy ma swój. Wyróżniamy kolarstwo szosowe, górskie, torowe i jakieś tam jeszcze.

Wygląd kolarza[]

Kolarze występują w kaskach i obcisłych kombinezonach z krótkimi rękawami i nogawkami. Kombinezony te są zazwyczaj w słitaśnych, jaskrawych kolorach. Krój kombinezonu zapewnia kolarzowi niewielki opór powietrza i piękną opaleniznę - opalone są tylko ręce i nogi od kolana do kostki.

Kolarstwo szosowe[]

Najpiękniejsza odmiana kolarstwa to kolarstwo szosowe, czyli ściganie się po ulicach. Najlepiej po asfaltowych, chociaż można jeździć również po bruku[2].

Wyścigi dzielimy na jednoetapowe i wieloetapowe. Przykładem tych drugich są takie toury jak: Tour de France, Giro d'Italia, Vuelta a España i Tour de Pologne[3].

Poszczególne etapy można podzielić na płaskie i górskie. Etap płaski najczęściej przebiega następująco:

  1. Start wyścigu.
  2. Odrywa się jakaś ucieczka.
  3. Przez cztery godziny ucieczka jedzie przed peletonem.
  4. Parę kilometrów przed metą peleton zjada ucieczkę.
  5. Sprinterski finisz.

Czasami od tego schematu są pewne wyjątki, np. przed metą oderwie się samotny kolarz albo peleton źle wykona skomplikowane obliczenia i nie zdąży zjeść ucieczki.

Etapy górskie zazwyczaj są ciekawsze, bo kto wymięka, ten traci pół godziny do lidera (albo i więcej). Tutaj też mamy peleton, ale jeśli jego tempo jest odpowiednio szybkie, to do mety dojedzie w nim 10 osób.

Kolarstwo górskie[]

Alpy

Idealna trasa dla kolarzy górskich

Kolarstwo górskie - podobnie jak szosowe - najlepiej jest rozgrywać w górach. Jest to nawet bardziej istotne niż w przypadku szosowego, gdyż kolarstwo szosowe poza górami też jest nawet fajne, a w przypadku kolarstwa górskiego wyszłaby trochę kicha. W kolarstwie górskim zamiast po ulicy jeździ się po dziurach i kamieniach. Przez to rower musi mieć przerzutki, amortyzatory i inne bajery, żeby się nie rozleciał, a kolarz dojechał bez objawów wstrząśnienia mózgu.

Kolarstwo torowe[]

Ta odmiana kolarstwa jest najbardziej uboga. Stawia się kolarzy na specjalnym torze (określanym jako welodrom - trudne słowo) wyłożonym parkietem i każe się im jeździć w kółko. Z racji tego, że zawody odbywają się w zamkniętej hali, kolarz sobie zbyt dużo nie pozwiedza. No i nie nabierze pięknej opalenizny[4].

Przypisy

  1. Proszę nie mieć skojarzeń z cyckami.
  2. Wtedy kolarze czują się niczym operatorzy młota pneumatycznego.
  3. Kurde, wszystkie wielkie wyścigi mają nazwy w swoich własnych językach, a polski musi się nazywać po francusku...
  4. Chyba, że pójdzie w kombinezonie do solarium.

Piłka nożna ikona Siatkówka ikona Koszykówka ikona Biegi ikona Kolarstwo ikona Badminton ikona Golf ikona Zapasy ikona Wschodnie sztuki walki ikona F1 ikona Skoczek Nordic combined pictogram Biathlon ikona Łyżwiarstwo szybkie

Advertisement