Nekomimi97 (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
Nekomimi97 (dyskusja | edycje) mNie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | '''Marko Zomnik''' (ur. 8 w {{f|Harsum}}ie) |
+ | '''Marko Zomnik''' (ur. 8 w {{f|Harsum}}ie) – {{f|Kardocja|kardocki}} kierowca wyścigowy, mistrz serii {{f|Puchar Formuły Rajdowej|PFR}} z 39 roku. |
== Biografia == |
== Biografia == |
Aktualna wersja na dzień 19:20, 6 lip 2018
Marko Zomnik (ur. 8 w Harsumie) – kardocki kierowca wyścigowy, mistrz serii PFR z 39 roku.
Biografia
Podczas wielkiej wojny bigeryjskiej Kardocja Wewnętrzna wraz z Harsumem została zajęta przez PZBZ. Marko wraz z rodziną pozostał jednak w mieście. Jako dziecko trenował piłkę nożną, jednak jego poziom nie pozwalał mu załapać się do pierwszego składu Samtaimu Haersum, więc w wieku 16 lat zawiesił buty na kołku. Zaczął wówczas pracę jako kierowca ciężarówki.
Po kilku miesiącach rozpoczął kilkuletnią pracę dla kierowcy wyścigowego, Aleksa Mertinki (ur. 2). Zajmował się transportem jego pojazdów na zawody. W 29 roku, po dotarciu na rajd Mariconu (będący obecnie częścią PFR), Mertinko rozchorował się i nie mógł wziąć udziału w zawodach. Wyraził jednak zgodę, żeby swoich sił spróbował Marko. Debiutant wypadł zaskakująco dobrze, zajmując 8. miejsce na 41 kierowców. Po zawodach, przy wydatnej pomocy finansowej Mertinki, Zomnik kupił dla siebie wyścigowego Malmara 16 i startował wraz z nim, dalej pracując jako kierowca jego ciężarówki. Jeszcze w tym samym roku zajął drugie miejsce podczas rajdu Obenu, przegrywając tylko z Mertinką. W 31 roku w tym rajdzie odniósł swoje pierwsze zwycięstwo.
Po 31 roku Zomnik zakończył współpracę z Mertinką i zaczął żyć wyłącznie z pieniędzy zarabianych na rajdach. Powoli przebijał się do światowej czołówki. W latach 33, 35 i 38-40 zwyciężał w wyścigu Vantalis 1000, w latach 36 i 39 w rajdzie Marcylii, a w 37 w wyścigu Boston-Toron.
W 39 roku Marko został zawodnikiem tworzącego się Pucharu Formuły Rajdowej. Podpisał kontrakt z zespołem Leoni. Wygrał 3 z 7 wyścigów i z 520 punktami na koncie został mistrzem serii. Kolejny sezon był jednak dużo słabszy i w 9 wyścigach zdobył 504 punkty, zajmując czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej. W związku z tym przed sezonem 41 przeniósł się do UCFR. Ta konstrukcja także nie pozwalała mu jednak nawiązać walki z Sajmonem Hersonem, więc na sezon 42 podpisał kontrakt z Malmarem. Nie potrafił się odnaleźć w tym bolidzie i zajął dopiero ósme miejsce, a to jego partner na ironię został mistrzem świata i zdetronizował Hersona.
Podsumowanie startów
Sezon | Zgł. | Q | Uk. | PKT | Pozycja (mistrzostwa) |
P1 | P2 | P3 | Punkt. | PP | DK | Zespoły |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
39 | 7 | 7 | 6 | 520 | 1 | 3 | 2 | 1 | 6 | 1 | 0 | Leoni |
40 | 9 | 9 | 8 | 504 | 4 | 1 | 3 | 1 | 8 | 1 | 0 | Leoni |
41 | 9 | 9 | 8 | 92 | 3 | 0 | 3 | 1 | 8 | 1 | 0 | UCFR |
42 | 9 | 9 | 7 | 44 | 8 | 0 | 0 | 1 | 7 | 0 | 0 | Malmar |
Sezony | Zgł. | Q | Uk. | PKT | Najwyższa pozycja (mistrzostwa) |
P1 | P2 | P3 | Punkt. | PP | DK | Zespoły |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4 | 34 | 34 | 29 | 1160 | 1 | 4 | 8 | 4 | 29 | 3 | 0 | 3 |