Bezsensopedia
Nie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
 
Linia 1: Linia 1:
'''Marko Zomnik''' (ur. 8 w {{f|Harsum}}ie) - {{f|Kardocja|kardocki}} kierowca wyścigowy, mistrz serii {{f|Puchar Formuły Rajdowej|PFR}} z 39 roku.
+
'''Marko Zomnik''' (ur. 8 w {{f|Harsum}}ie) {{f|Kardocja|kardocki}} kierowca wyścigowy, mistrz serii {{f|Puchar Formuły Rajdowej|PFR}} z 39 roku.
   
 
== Biografia ==
 
== Biografia ==

Aktualna wersja na dzień 19:20, 6 lip 2018

Marko Zomnik (ur. 8 w Harsumie) – kardocki kierowca wyścigowy, mistrz serii PFR z 39 roku.

Biografia

Podczas wielkiej wojny bigeryjskiej Kardocja Wewnętrzna wraz z Harsumem została zajęta przez PZBZ. Marko wraz z rodziną pozostał jednak w mieście. Jako dziecko trenował piłkę nożną, jednak jego poziom nie pozwalał mu załapać się do pierwszego składu Samtaimu Haersum, więc w wieku 16 lat zawiesił buty na kołku. Zaczął wówczas pracę jako kierowca ciężarówki.

Po kilku miesiącach rozpoczął kilkuletnią pracę dla kierowcy wyścigowego, Aleksa Mertinki (ur. 2). Zajmował się transportem jego pojazdów na zawody. W 29 roku, po dotarciu na rajd Mariconu (będący obecnie częścią PFR), Mertinko rozchorował się i nie mógł wziąć udziału w zawodach. Wyraził jednak zgodę, żeby swoich sił spróbował Marko. Debiutant wypadł zaskakująco dobrze, zajmując 8. miejsce na 41 kierowców. Po zawodach, przy wydatnej pomocy finansowej Mertinki, Zomnik kupił dla siebie wyścigowego Malmara 16 i startował wraz z nim, dalej pracując jako kierowca jego ciężarówki. Jeszcze w tym samym roku zajął drugie miejsce podczas rajdu Obenu, przegrywając tylko z Mertinką. W 31 roku w tym rajdzie odniósł swoje pierwsze zwycięstwo.

Po 31 roku Zomnik zakończył współpracę z Mertinką i zaczął żyć wyłącznie z pieniędzy zarabianych na rajdach. Powoli przebijał się do światowej czołówki. W latach 33, 35 i 38-40 zwyciężał w wyścigu Vantalis 1000, w latach 36 i 39 w rajdzie Marcylii, a w 37 w wyścigu Boston-Toron.

W 39 roku Marko został zawodnikiem tworzącego się Pucharu Formuły Rajdowej. Podpisał kontrakt z zespołem Leoni. Wygrał 3 z 7 wyścigów i z 520 punktami na koncie został mistrzem serii. Kolejny sezon był jednak dużo słabszy i w 9 wyścigach zdobył 504 punkty, zajmując czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej. W związku z tym przed sezonem 41 przeniósł się do UCFR. Ta konstrukcja także nie pozwalała mu jednak nawiązać walki z Sajmonem Hersonem, więc na sezon 42 podpisał kontrakt z Malmarem. Nie potrafił się odnaleźć w tym bolidzie i zajął dopiero ósme miejsce, a to jego partner na ironię został mistrzem świata i zdetronizował Hersona.

Podsumowanie startów

Sezon Zgł. Q Uk. PKT Pozycja
(mistrzostwa)
P1 P2 P3 Punkt. PP DK Zespoły
39 0077 0077 0066 520520 0011 0033 0022 0011 0066 0011 0000 Leoni
40 0099 0099 0088 504504 0044 0011 0033 0011 0088 0011 0000 Leoni
41 0099 0099 0088 9292 0033 0000 0033 0011 0088 0011 0000 UCFR
42 0099 0099 0077 4444 0088 0000 0000 0011 0077 0000 0000 Malmar
Sezony Zgł. Q Uk. PKT Najwyższa pozycja
(mistrzostwa)
P1 P2 P3 Punkt. PP DK Zespoły
4 34 34 29 1160 1 4 8 4 29 3 0 3