Flaga Kardocji
Mapa historyczna
Kardocja około roku 500 p.n.e. Na czerwono zaznaczono obszar kraju, na pomarańczowo lenna, na żółto kolonie zamorskie.
Kardocja – państwo na planecie Aimeiz położone na Półwyspie Kardockim w północno-zachodniej Bigerii. Stolicą państwa i największym miastem jest Mardsum. Drugim co do wielkości miastem jest Maerentan.
Historia[]
Kardocja początkowo istniała jako prowincja Imperium Linguryjskiego. Prowincja ta została założona w roku 1055 przed nową erą. Z racji odległego położenia prowincja była stosunkowo słabo związana z Lingurią i - choć w pełni jej podlegała - rozwijała się nieco inaczej i zachowywała pewną odrębność.
W wyniku rozpadu Imperium Linguryjskiego Kardocja uzyskała niepodłegłóść. Początkowo była ona uznawana za kraj dośc słaby gospodarczo i militarnie (w porównaniu np. ze Złotym Wybrzeżem), jednak w kolejnych latach Kardocja zaczęła się rozwijać W bardzo szybkim tempie.
Kraj prowadził także ekspansję terytorialną. W latach 730 - 680 p.n.e do kraju przyłączono spore ziemie za wschodzie. W roku 649 p.n.e kraj podbił fragment Złotego Wybrzeża. Dzięki świetnej flocie Kardocja zaczęła dominować z obrębie Morza Linguryjskiego (m. in. uzależniła od siebie Wyspy Helleńskie). W wyniku wojny o rozpad Centralii w latach 539 - 535 p.n.e Kardocja zdobyła znaczne obszary na wybrzeżu Polonii.
Państwo organizowało także wyprawy dalekomorskie i politykę kolonialną na dalekim wschodzie. Miało także spory wpływ na wydarzenia w północno-wschodniej Polonii ze względu na sojusz z Krusią. Kardocja stała się imperium.
W roku 312 p.n.e w wyniku wojny ze Złotym Wybrzeżem Kardocja utraciła część swojego terytorium. W kolejnych latach znaczenie państwa osłabło. Uniezależniły się Wyspy Helleńskie, utracono większość ziem w Polonii. Mimo to państwo było dość silne gospodarczo. W latach 232 - 228 p.n.e, po zerwanym sojuszu i przegranej wojnie z Krusią, ustalono ważne reformy polityczno-gospodarcze, w wyniku których m.in. kraj przekształcono z królestwa na republikę oraz nadano niepodległość Kardollandowi (ostatnim posiadłościom w Polonii).
Wierząca we własną siłę Kardocja z dużą niechęcią patrzyła na powstanie i gwałtowny rozwój PZBZ. Było to jedną z przyczyn wybuchu wielkiej wojny bigeryjskiej, w wyniku której Kardocja utraciła na rzecz PZBZ znaczny obszar na wschodzie (Kardocja Zewnętrzna).